LANDSCAPES
The four seasons
Video art project for the International Forum of Performance Art, Drama, Greece, 2021
It binds several ambiguous body landscapes and different sound atmospheres
The project is digital, fully made on my phone while being at different locations all around my city. I simply used the moment. The background sounds and voices are recorded on the go as well as my personal readings. I tried to impose a different sound and feeling to my voice in each of them in order to form a unique atmosphere to the season they belong to. Also, I decided to leave them open to interpretation and didn't precisely point out the season of each video part. The single video segments create a landscape(s) of different body parts. They are presented as ambiguous and genderless, in order to disturb the idea of what is feminine and/or masculine or simply to bind them in unity. The subtle movements accompanied by the light and contrast, create a landscape that becomes alive and even theatrical.
.
September 2021
The poems
ВЛАКНА (2020)
Вчера требаше да гледам еден
документарец за влакната,
но гледав друг,
за еден чуден крал на крстарењето
И си размислував,
колку се омразени женските влакна,
омразата оди во повеќе насоки
и го најавува нивното исчезнување
или пак, боење
А јас баш сега го сфатив
нивното значење,
тие се најверојатно цртки
од искршена линија,
а една линија
може да оди во безброј насоки
и да биде, на пример,
меридијан.
HAIRS (2020)
Yesterday,
I was supposed to watch
a documentary about body hair
instead, I watched another one
for the king of cruising
Yet, it kept me in the loop wondering -
how much female hairs are despised
The applied loathing
announces their - disappearance
or dying
But I have only just understood
their meaning,
the hairs must be little dashes
from a broken line,
while any line
can stretch in countless directions
and to be, for example,
a meridian.
ПЕТТИОТ ДЕН (2011)
Ден Еден
Си ја скршив раката.
Ја скршив и другата.
Ги ставив и двете на црната маса.
Ги гледав цел ден.
Бели раце на црна маса.
Метафизички контраст.
Ден Два
Ја искорнав ногата.
Ја искорнав и другата.
Ги ставив двете на црната маса.
Ги гледав цел ден.
Бели нозе на црна маса.
Маратон во место.
Ден Три
Го извлеков торзото.
Го ставив на црната маса.
Го гледав цел ден.
Бело торзо на црна маса.
Ден во ноќ.
Ден Четири.
Ја отшрафив главата.
Ја ставив на црната маса.
Ја гледав цел ден.
Опал прави колут.
Ден Пет.
Се склопив.
Седнав на масата.
Мир.
Ти ме гледаше цела ноќ.
Масата светеше.
А ти се стопи,
врз мојата нога
на левиот палец.
Црна точка.
Прашува некој...
Велам, бенка е
од сонцето.
THE FIFTH DAY (2011)
Day One.
I broke my arm.
I broke the other one, too.
I put them on the black table.
I spent the day staring at them.
White arms on a black table.
A metaphysical contrast.
Day Two.
I plucked out my leg.
I plucked out the other one, too.
I put them on the black table.
I spent the day staring at them.
White legs on a black table.
A still marathon.
Day Three.
I drew out my torso.
I put it on the black table.
I spent the day staring at it.
White torso on a black table.
A day within night.
Day Four.
I drilled out my head.
I put it on the blаck table.
I spent the day staring at it.
An opal is rolling over.
Day Five.
I joined myself.
Then, I sat on the black table.
Tranquillity.
You kept staring at me through the night.
The table was glowing
and you dissolved
over my leg
on my left toe.
A black spot.
Someone asked me...
I said, it's a beauty mark,
the sun brought it.
СЕПАК (2021)
Прозорецот е затворен
Сепак ги слушам камбаните
И молитвата од џамијата
Птиците и животот на соседите
Моите мисли
Галамата на светот
Ја осеќам пролетта
Брза да ја истури врз нас
Својата вознемирувачка убавина.
EVEN SO (2021)
The window is closed
Still, I hear the church bells
and the chanting from the mosque
The birds and the neighbors' life
My own thoughts
The noise of the world
I feel spring
rushing over me
with its
unsettling beauty.
ЈУЛИ (2021)
Јули е црвен
вжарен, леплив и задушлив
На небото сепак
преовладува синило,
освен онаму кадешто растат арматури
на чии крошни одмораат гулаби и
јато раскрилени вакцини како
шарени пеперутки,
на лицето отечени синуси и
суви очи,
наоколу ехо од чудни вести од светот
и вон него -
потопи, поплави и други локални руини
поспан е, лебди
по малку се бранува
и трепери
под прецветаните липи и
топло-ладни планински ветриња
и еве го снемува.
JULY (2021)
July is red
glowing, sticky and
suffocating
However, the sky is mostly blue,
except in the dense armature forest
where the pigeons rest and sing
on the steel branches
Vaccines are fluttering like butterflies
whilst my face has swollen sinuses
and dry eyes,
overfilled with the current echoes
of the world - floods, heat and
blend of local ruins
July is sleepy
hovering in the air
sways a little
rippled like water
trembles
under the withered linden trees
and the mountain breeze
And here it is
fading away.
The project was part of the International Forum of Performance Art, Drama, Greece, September 2021